Такава станах,
трудна за обичане.
Помогнаха ми неколцина със лъжи...
и като зимата съм
трудна за обичане
замръзнал лед е красотата
в моите очи.
Такава станах,
невъзможна за обичане.
Помогнаха ми в тишината
думите спестени.
И като болката съм,
невъзможна за обичане.
А греховете ми-
от прошката
са отмъстени.
Такава станах,
трудна за обичане.
Помогнаха ми хора
да остана без сърце.
Като омразата съм трудна
за обичане.
Паднал ангел съм
с отрязяни криле.
Такава станах,
невъзможна за обичане.
Не протягайте останалите
своите ръце.
Така се исках,
невъзможна за обичане...
без капки дъжд по моето лице.
Анелия Дойчева
Няма коментари:
Публикуване на коментар